BUSCAR POETAS (A LA IZQUIERDA):
[1] POR ORDEN ALFABÉTICO NOMBRE
[2] ARCHIVOS 1ª, 2ª, 3ª, 4ª, 5ª 6ª 7ª 8ª 9ª 10ª 11ª 12ª 13ª 14ª 15ª 16ª 17ª 18ª 19ª 20ª y 21ª BLOQUES
[3] POR PAÍSES (POETAS DE 178 PAÍSES)

SUGERENCIA: Buscar poetas antologados fácilmente:
Escribir en Google: "Nombre del poeta" + Fernando Sabido
Si está antologado, aparecerá en las primeras referencias de Google
________________________________

jueves, 11 de octubre de 2012

8147.- GLORIA MARTÍNEZ CARRERA






Gloria Martínez Carrera (Huautla de Jiménez, MÉXICO 1976). Licenciada en Derecho, originaria del Municipio  de Huautla de Jiménez, Oaxaca.  Beneficiaria del programa de Jóvenes creadores  del FONCA-CONACULTA 2011-2012. Poeta invitada en el XXVI Festival International de la Poésie en Trois-Rivieres, Quebec, Canadá,  octubre del 2010. Poeta invitada en el VII Festival  Mundial de Poesía en Caracas Venezuela, Mayo 2010. Poeta invitada en el Día Internacional del Medio Ambiente en la Universidad de Londres en la Ciudad de México, Mayo 2010. Obtención de  la Certificación para “Formación de Coordinadores de talleres de Creación Literaria, otorgado por la UACM-CONACULTA, julio 2009. Ponente en la Conferencia  sobre el Programa Intercultural Bilingüe, en la escuela Normal Manuel  Acosta, Febrero 2008. Poeta invitada al Maratón de Poesía en homenaje al poeta José Emilio Pacheco. Nov. 2008 Beneficiaria del FONCA (Fondo Nacional de la Cultura y las artes de Conaculta) en el género de Poesía Mazateca en el 2007. Ganadora del XII concurso del cuento mazateco “La boa”  por el  estado de Puebla en el 2007. Taller de animación y fomento a la lectura, México, D. F,  2007.





Tjo

Yá naia txoa
nga tisikjan ya jin
xkale naxó kíen
maxkoa nguiánle
ya jin kj’ama
naxale tsían.




Viento

Árbol, espina blanca
libre movimiento
en hojas,  pétalos agua,
crujiendo  sombras
sobre la  raíz
del musgo nervudo.






NTJAO CHIKON

Tsa tjin xka  chikon
Kuati tjin  yá chikon
Tsa tjin najmé chikon
Kuati kotsen najmé chikon
Tsa tjin na i’á chikon
Kuati tjin tó chikon
Tsa fí xongá chikon
Kuati f’a nandá chikon
Tsa tjin ye chikon
Kuati fítjen ja chikon
Tsa fane ntjao chikon
Kuati sé tsí chikon.





VIENTO SAGRADO

Si hay hojas  del rito,
vive el árbol divino.
Si existe el maíz sagrado
También mira el frijol sacro.
Si subsiste la espina sagrada
permanece el fruto celeste.
Si corre el arroyo sagrado
transita el agua sagrada.
Si vive la serpiente divina
precipita el águila sagrada
Y si  resuena el viento sacro
la lluvia sagrada canta.






Chjoon chikon nindó

Chjoon ton siné
chjoon nangui
naxóle yofi
naile tsomitje
chjoonle chikon nindó
ji ni xi chjoon ye xin mi’li
tina kjoaitsenli
josin tina jé ni i’a ní
chjoonle  nindó.





Mujer sagrada del cerro

Mujer oro
doncella de la tierra
flor nube
dueña de la cosecha
esposa del cerro sagrado.
Eres mujer boa
tu pureza vive
como el cardo rojo,
mujer del cerro.





TJA NA

Katabayofe  ngats’i
je  chondó chi’n xi tjió kjine  yaona
je chindxo tisikjindo jé nimana
Kata nrhua  je  ntjao xi katasikanajio je
li’i xi tibaká Jé isen nitxin.
Je likui ti benia josin  bisotjen nitxin
Ku’a josin  sikjaya ngo nitjen
Je cho xi tjiókinje yaona , likui sikanafe na
je l’í xi kjinajin jé  naxana,  kikui  tsoa ndele
Je ntjao nyanle jkjua itsen na
Ku’a likui tibenia jkjua tsale je yaona
Toje cho le ch’in tjioken kao nitxin kao nitjen
Likui ti benia josin  chikja  nañjole ntjao
Toje ntjao  l’i xi kjinajin naxana  ndxoa jen ndxoa mi
Ku’a likui ti tsjua ndeni  nga  fia  ingok’a.





MI ALIENTO

Gusanos  devoradores de mi carne,
ya no petrifiquen mi corazón.
Viento, calma el fuego que duerme en mi espíritu.
Ya no veo el amanecer del día
ni el descanso de la noche.
Los animales lentamente consumen mi silueta y 
ya no puedo dormir.
La siembra de llamas en mis venas
obstaculizan el  frío de mi pensamiento.
Ya no percibo la alegría de mi cuerpo.
Solo los irracionales  de la enfermedad
día y noche se alimentan.
Ya no siento la ropa  del viento,
solo el  resuello ardiente  revolotea entre mis venas 
y me impide caminar otra vez.






Tjo tsé

Tifiñja tse, tse ndoa,
je’ño kjitjana
likui tifimini ndsokoa
to chao, ndxa ndiá
je ndxibits’a xka
jokuan kju’í tsílajo, xi sikaki
nga katanjedxan sonde
katamainda nangui.





Aire cálido

Bajo ardor del sol,
ya cansada
mis pies no suben
solo piso polvo
hay plantas rezando
quién las amamantará
que caiga lluvia de piedras
para enfriar la tierra
y ablandar el suelo.

No hay comentarios: